Budda Siakjamuni – krótka notka
Siddharta Gautama – późniejszy historyczny Budda zwany Sikjamunim (mędrcem z rodu Siakjów) – urodził się w VI wieku p.n.e. w książęcym rodzie Siakjów w Lumbini w północnych Indiach (obecnie teren Nepalu). Otrzymał wszechstronne wykształcenie, a od najmłodszych lat wyróżniał się wieloma niezwykłymi zdolnościami. Jednak w wieku 29 lat porzucił swoje królestwo i udał się na poszukiwanie Prawdy. Studiował jogę i filozofię bramińską, potem przez kilka lat praktykował skrajną ascezę. Mając 35 lat wkroczył na “drogę środka”. Osiągnął Oświecenie lub inaczej Przebudzenie – stan umysłu poza wszelkim cierpieniem.
Miało to miejsce pod drzewem bodhi w Bodhgaya. Został poproszony przez swych późniejszych uczniów o duchowe przewodnictwo, o podzielenie się tym co odkrył. Nauczał przez 45 lat wszystkich tych, którzy prosili go o przekazanie swej wiedzy i doświadczenia. Opuścił swe ciało w wieku 80 lat, pozostawiając wielu uczniów, którzy potem podążali jego śladami, oraz wielką duchową spuściznę, która przez całe stulecia miała ogromny wpływ na rozwój wielu narodów.
Cztery Prawdy – główne elementy Nauki Buddy
- Prawda o istnieniu cierpienia
- Prawda o przyczynach cierpienia
- Prawda o uwolnieniu od cierpienia
- Prawda o ścieżce prowadzącej do wyzwolenia
Buddyjska tradycja Bencien Karma Kamtzang – Lama Rinczen e-book